Ga vooral schrijven om de wanhoop voor te blijven

Het tij leek te keren maar de tweede golf die opdoemt in de verte is een krachtig middel om onze vrijheden in te perken. Nog voor het besmette water aan land komt spoelt het geluk langzaamaan weg, samen met wat schelpen en wat zand.
Ik hink op veel meer dan twee gedachten. Soms schuldgevoel wanneer ik toch een goede vriendin stevig omhels. Soms trots omdat ik in de supermarkt als enige 1,5 meter afstand houd en ik de natie red, zo is mij beloofd. Vanochtend bang voor een kuchje van een medereiziger, vanavond boos op de mannen in pak die ons leven vormen naar hun hand.
Hoe dan ook, voorlopig zitten we grotendeels thuis. En als we thuis zitten wordt het stiller en hoeven we minder. En als het stiller wordt en we minder hoeven dan komt het lawaai van de wanhoop. Maar er komt ook ruimte. Om na te denken, om te voelen waar je niet meer omheen kunt en te luisteren naar je dromen. Weg te zwijmelen terwijl je denkt aan betere tijden en over wat dit leven nou precies zin zou moeten geven. Wat jou betreft, want nu ben jij in alle stilte je eigen uitgangspunt.
Dus ga zitten. Schrijf op hoe je je voelt maar vooral ook, hoe je ideale leven eruit ziet. Wat je elke dag wil doen, wie je wilt zijn, wie je wilt zien of waar je beter in wilt worden. Want dat helpt tegen angst, tegen struggelen, tegen doomdenken en uitzichtloos piekeren. Dat is geen gevoel van mij maar dat is wetenschap voor iedereen. Want zelfs als mensen twee dagen lang, twee minuten kort een simpele schrijfopdracht doen, neemt het klagen af.
Staged goal setting intervention, noemen ze dat. Het internet staat er vol mee, de bibliotheken ook. Wie dit leest, heeft internet, wie zoekt zal vinden. Dus schrijf jezelf de tweede golf uit, recht op je doel af. Dan hebben we straks oneindig veel prachtige verhalen om te lezen en gezonde levens om te leven.